Przebudowa Stadionu Miejskiego w Rybniku / 2025

Koncepcja stadionu opiera się na prostocie i oszczędności formy. Architektura obiektu pozbawiona jest zbędnych dekoracji – dominują logiczne rozwiązania konstrukcyjne i starannie dobrane proporcje. Minimalizm sprzyja ponadczasowości, a zastosowanie trwałych, odpornych na starzenie materiałów przekłada się na przewidywalnie niskie koszty budowy i eksploatacji. Powstaje wizja stadionu funkcjonalnego, długowiecznego i estetycznie powściągliwego.

Architektura stadionu jest prosta i pozbawiona dekoracji. Jej forma wynika z logiki konstrukcji i dbałości o odpowiednie proporcje między tworzącymi ją elementami. Elewacje wykonano z prefabrykatów betonowych barwionych w masie na zielono. Pełnią one zarówno funkcję konstrukcyjną, jak i estetyczną. Dzięki ograniczeniu się do niezbędnych, trwałych i odpornych na starzenie materiałów, obiekt będzie ekonomiczny w realizacji i utrzymaniu.

Konstrukcja stadionu oparta została na prefabrykowanej strukturze żelbetowej, spełniającej wymagania wytrzymałościowe i przeciwpożarowe. Zrezygnowano z kosztownych i trudnych w utrzymaniu paneli elewacyjnych na rzecz betonu barwionego w masie. Zadaszenie zaprojektowano jako lekką konstrukcję stalową z membraną ETFE, zapewniającą doświetlenie wnętrza i możliwość jego tymczasowego zamknięcia. Prefabrykacja pozwala na skrócenie czasu realizacji – aspekt istotny w przypadku funkcjonującego obiektu.

Do strefy kibica wchodzi się z placu głównego na południu lub po pokonaniu szerokich schodów z placu północnego. Otacza ona cały stadion na poziomie korony dolnych trybun. Stąd widzowie mogą zejść do wybranych sektorów dolnych lub schodami udać się na trybunę górną. Na koronie trybuny górnej zaprojektowano również dodatkowe obejście wokół stadionu z widokiem na zewnątrz. Dostęp do sektorów dla gości zapewnia wydzielona klatka schodowa zlokalizowana w pobliżu parkingów dla autobusów. W strefie kibica znajdują się sanitariaty oraz punkty gastronomiczne, funkcjonujące podczas imprez na stadionie.

Obiekt wbudowano w bryłę stadionu od strony zachodniej, za trybuną honorową. Wejście zaplanowano zarówno od strony ulicy Gliwickiej, jak i z dwupoziomowego parkingu zlokalizowanego pod trybuną północną. Strefa VIP mieści się na kondygnacji +2 i obejmuje 30 lóż z indywidualnymi trybunami zewnętrznymi. Przewidziano możliwość rozbudowy o dodatkowe 18 lóż na wyższej kondygnacji – alternatywnie przestrzeń tę można przeznaczyć na biura. Skupienie funkcji całorocznych w jednym, bezpośrednio dostępnym od ulicy segmencie pozwala ograniczyć koszty eksploatacji obiektu.

Podczas zawodów park maszyn wraz z padokiem stanowić będzie wydzieloną strefę o przejrzystym i bezpiecznym układzie, zgodnym z wytycznymi Polskiego Związku Motorowego. Strefy gości i gospodarzy rozmieszczono symetrycznie względem osi wjazdu na tor. Centrum parku maszyn jest doświetlone poprzez strop z luksferów. Wentylatory kanałowe odprowadzają spaliny ponad pawilonem z szatniami dla zawodników. Bezpośrednio nad parkiem maszyn, na poziomie 0, zlokalizowano strefę przeznaczoną dla mediów.

Te nieogrzewane strefy zlokalizowano pod koroną trybuny północnej. Do parkingu przylega klatka schodowa prowadząca do strefy VIP i klubów. Park techniczny służy do przechowywania maszyn i materiałów niezbędnych do utrzymania toru i płyty boiska. W trakcie zawodów mogłyby parkować tam karetki i pojazdy obsługi. Brama techniczna, umożliwiająca wjazd pojazdów o gabarytach TIR-a, znajduje się na wysokości bandy stałej. Dla zawodników żużlowych jest to rozwiązanie znacznie bezpieczniejsze, niż w przypadku umieszczenia bramy w miejscu gdzie znajduje się banda dmuchana.