Dom Graniczny / 2022

Duża (jak na polskie warunki) działka budowlana od zachodu przylega do dość ruchliwej ulicy Granicznej, za którą rozciąga się piękna ściana lasu.

Wąskie, położone powyżej poziomu wzroku okno biegnące wzdłuż całej zachodniej elewacji kadruje widok z wnętrza domu na korony drzew i zachodzące za nimi słońce. Jednocześnie kontakt wzrokowy pomiędzy ulicą a mieszkańcami domu jest niemożliwy.

Elewacje prostopadłe do ulicy Granicznej są pozbawione okien.

Ściany budynku pokryte zostały białymi porowatymi cegłami, od których odbija się światło.

Budynek jest tak ukształtowany, aby chronić mieszkańców przed uciążliwościami ruchu samochodowego i wścibskimi oczami przechodniów.

Otwory wejściowe zlicowane z powierzchnią ściany i wjazd do garażu od strony północnej podkreślają zamknięty charakter domu.

Dla kontrastu tuż po przekroczeniu furty wejściowej przestrzeń staje się bardzo transparentna.

Przeszklone na całej wysokości ściany otwierają widoki na intymne patio wejściowe i daleką perspektywę ogrodu.

Ponieważ główna przestrzeń mieszkalna oświetlona jest na przestrzał od wschodu i od zachodu, a ściany wewnętrzne i posadzka również są prawie białe , przez cały dzień w budynku zmienia się sceneria świetlna.

Duży taras będący przedłużeniem pokoju dziennego jest z trzech stron otoczony ścianami, co zapewnia mieszkańcom maksimum prywatności i ciszy.
Żelbetowe sufity przechodzą w zadaszenia zewnętrzne w taki sposób, że zaciera się granica między wnętrzem i ogrodem.