Galeria Miejska Arsenał / 2013
Program i rozwiązania funkcjonalne : Podział na strefy funkcjonalne odpowiada trzem kondygnacjom nadziemnym i jednej podziemnej. Konstrukcja szkieletowa pozwala na ograniczenie podziałów wewnątrz stref do ogólnych dyspozycji przestrzennych.
Rynek kultury : Najistotniejszą decyzją w zakresie rozwiązań funkcjonalnych jest przeniesienie części wystawowej i większości pozostałych pomieszczeń Muzeum i Galerii na górne kondygnacje. Dzięki temu parter stał się strefą ogólnodostępną. Zgodnie z siatką konstrukcyjną powstało szesnaście boksów o powierzchni od 65 do 100 m2. W obu skrzydłach trzy pierwsze moduły od strony południowej przeznaczone zostały na strefy wprowadzające do obu funkcji podstawowych. Oprócz pionów komunikacyjnych, szatni, kas i sanitariatów w modułach południowych wyznaczono powierzchnie, na których zależnie od decyzji kierownictwa każdej z instytucji znajdować się mogą wprowadzające do wystaw zasadniczych fragmenty ekspozycji albo punkty sprzedaży materiałów promocyjnych.
Pozostałe 10 modułów – „kramów” można zagospodarować w dowolny sposób pozostawiając je pod zarządem właściciela obiektu, lub wynajmując niezależnym podmiotom – ajentom, manszardom, artystom itd.- „kramarzom sztuki i kultury” Dobór tych podmiotów nie musi być poddany pełnej grze rynkowej, ale raczej potrzebie możliwie pełnego uzupełnienia oferty „Rynku kultury”. Ewentualne zyski można przeznaczyć na działalność programową. Im ciekawsza i bardziej zróżnicowana będzie ta propozycja tym więcej osób podejmie decyzję o odwiedzeniu zespołu.
Przejście na osi N – S w przekryto szkłem podobnie jak dawniej przekryte było przejście pomiędzy jatkami rzeźniczymi. Pasaż ma szerokość przedwojennej ulicy Wiankowej. To stwarza dodatkowe możliwości na wzbogacenie oferty „Rynku”. Na czterech środkowych polach zaprojektowano modułową, hydraulicznie podnoszoną podłogę, za pomocą której można łatwo przystosowywać wnętrze do różnych potrzeb. Pokryte drewnem prostopadłościany o podstawie 115×115 cm. mogą być podnoszone od zera do wysokości pierwszego piętra. Odpowiednie oprogramowanie sterować ma podnośnikami hydraulicznymi generując różne układy np. widownię jedno i dwustronną, podium, zespoły siedzisk, postumenty, słupy i ściany ekspozycyjne. Przy maksymalnym podniesieniu wszystkich modułów na poziomie I piętra można utworzyć platformę o powierzchni ok 200 m2 w razie potrzeby powiększającą wystawy. Na każdym module osadzane mogą być dodatkowe elementy: barierki, schody, siedziska, oparcia i uchwyty.
Kilka modułów podnoszonych jednocześnie pełni rolę windy wielkogabarytowej.
Wystawy : Dzięki powiększeniu powierzchni I piętra zasadniczą część ekspozycyjną można zlokalizować na jednej kondygnacji. Układ szkieletowy pozwala na dowolny podział przestrzeni. Oprócz wydzielonej głównej klatki schodowej z windą, w części północnej w obu skrzydłach zaprojektowane zostały klatki ewakuacyjne. Przeszklenia od strony pasażu otwierają się w osiach z podłogą podnoszoną. Pełnią one również rolę powierzchni promujących wystawy, które się za nimi znajdują (elektryczny tusz). Na tej kondygnacji przeszklenia na ścianach zewnętrznych ograniczone zostały do małych wglądów psychologicznych i widokowych. Jedynie w ścianie południowej pozostawiono większe otwory, w których można umieszczać wybrane eksponaty tak, żeby były widoczne z powierzchni rynku.
Wyposażenie wystaw, oświetlenie, instalacje niskoprądowe , ogrzewanie, klimatyzacja i wentylacja powinny spełniać standardy stawiane tego typu obiektom.
Nauka i praca : Na ostatniej kondygnacji usytuowano pomieszczenia dopełniające program Galerii i Muzeum. Przy klatkach schodowych zlokalizowano funkcje z których korzystają osoby z zewnątrz. W pierwszym przypadku jest to sala wielofunkcyjna i biblioteka z mediateką, w drugim sala wielofunkcyjna i dodatkowa część ekspozycji. W części północnej znajdują się pomieszczenia biurowe i pomocnicze.
Otoczenie zespołu : Projekt zakłada udrożnienie ulic Kwiatowej i Kurzanoga. „Kramy sztuki” będą miały w pełni przeszklone ściany zewnętrzne. Panele „skin’u” na parterze mogą być rozsuwane dzięki czemu wgląd i dostęp do kramów możliwy jest zarówno od wewnątrz jak i z zewnątrz obiektu. Część „towarów”, a przede wszystkim stoliki lokali gastronomicznych mogą być wystawiane na zewnątrz. Na parterze panele elewacyjne są rozsuwane w poziomie, a na wyższych kondygnacjach w pionie. Otwarcie paneli jest sygnałem rozpoczęcia i zakończenia aktywności poszczególnych partii zespołu lub dyktowane jest potrzebą ograniczenia nasłonecznienia, dlatego elewacje oglądane są w różnych konfiguracjach otworów.
Obiekt postawiony jest na kamiennym cokole w formie ławy do siedzenia obniżającej się przy wejściach do „kramów”. Wnętrze urbanistyczne przy Domach Budniczych zostało domknięte od strony ul. Kurzanoga za pomocą zieleni.